داستان ایرانی

  سازمان عفو بین‌الملل از آزادی ندا پروانی، زن معترضی که سه ماه پیش بازداشت و زندانی شده بود استقبال کرده و خواستار رهایی سایر زنان معترض شده که از ماه‌ها قبل در زندان‌های امارت اسلامی با وضعیت بد روانی و جسمی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این سازمان در پیامی که پس از آزادی ندا پروانی در شبکه‌ی اجتماعی ایکس منتشر کرده نوشته است که بازداشت خانم پروانی اصلا نباید اتفاق می‌افتاد و رهایی او «یک اتفاق مثبت است.» منابع روز جمعه به خامه پرس تایید کردند که ندا پروانی و شوهرش پس از سه ماه تجربه‌ی زندان، روز پنج‌شنبه، بیست‌وسوم قوس به قید ضمانت از بند امارت اسلامی آزاد شده‌اند. خانم پروانی یکی از بانوان معترض است که بخاطر محدودیت‌های وضع شده از سوی حکومت سرپرست علیه زنان و دختران افغانستان دست به اعتراض زده و در بسیاری از اعتراضات خیابانی نیز سهم گرفته بود. او و شوهرش بخاطر فعالیت معترضانه‌اش بتاریخ ۲۸سنبله سال جاری از سوی امارت اسلامی بازداشت شده بودند. شماری از رسانه‌ها به نقل از منابع‌شان گزارش داده‌اند که ندا پروانی و همسرش (ارش پروانی) در زندان شکنجه شده و اکنون در حالت بد روحی و جسمی قرار دارند. طبق این گزارش‌ها، خانم پروانی پس از ازادی از زندان به یک مرکز صحی منتقل شده و تحت مراقبت‌های صحی قرار گرفته است. دیدبان حقوق بشر از خاموشی جامعه جهانی در برابر رفتارهای مبتنی بر نقض حقوق بشر، به ویژه نقض حقوق زنان از سوی امارت اسلامی انتقاد کرده و گفته که نگران زنان معترضی است که در زندان‌های امارت اسلامی به سر می‌برند و از گرفتن وکیل یا ملاقات با اعضای خانواده‌شان محروم شده‌اند. در حال حاضر ژولیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده زنان معترضی اند که هفته ها از باداشت آن, ...ادامه مطلب

سازمان توسعه تجارت برای جذب رایزن بازرگانی در سایر کشورها فراخوان داد و شرایط متقاضیان را اعلام کرد., ...ادامه مطلب

مارشال عبدالرشید دوستم در تازه‌ترین اظهاراتش هشدار داده که طالبان در صدد حذف تاریخ و فرهنگ و زبان سایر اقوام افغانستان است و و نیز محمد محقق در پیامی گفته که «مذهب جعفری خط سرخ ما است» و هرکه از آن عدول کند از «جرگه‌ی ما طرد می‌شود.» پس از یک سال حاکمیت طالبان بر افغانستان و عدم تمکین آنان به خواست مردم و جامعه جهانی مبنی بر تشکیل دولت فراگیر و رعایت حقوق بشر، اینک چهره‌ها و رهبران مطرح سیاسی مخالف طالبان از عواقب رویکرد یک‌ساله طالبان هشدار داده‌اند که زبان، فرهنگ و تاریخ سایر اقوام افغانستان در خطر است. آقای دوستم می‌گوید پیش از آنکه دیر شود باید اقدامی صورت بگیرد. به گفته‌ی آقای دوستم که روز سه‌شنبه، بیست‌ونهم سنبله در نشستی به مناسبت سالگرد ترور برهان‌های ربانی سخنرانی مجازی داشت، طالبان تلاش می‌کنند ۲ میلیون نفر “بی‌نام و نشان” را از پاکستان در شمال و شمال‌شرق افغانستان جابجا کنند. این در حالی است که از چندین روز به‌این سو درگیری‌هایی میان کوچی‌های مسلح و اهالی ولایت تخار جریان دارد و تاکنون چندین نفر از اهالی محل در این درگیری‌ها کشته‌ شده‌اند. آقای دوستم ادعا که اگر از جبهه مقاومت و شورای عالی مقاومت حمایت جهانی صورت بگیرد در عرض ۱۰ روز طالبان را شکست می‌دهند. صلاح‌الدین ربانی، رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان نیز “ادامه حاکمیت طالبان بر افغانستان که ده‌ها گروه تروریستی دیگر نیز زیر سایه آن به‌سر می‌برند” را برای منطقه و جهان تهدید بالقوه و بالفعل توصیف کرد. , ...ادامه مطلب

با گذشت بیش از یک‌سال، هنوز به دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان اجازه داده نشده که به مکاتب بازگردند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل می‌گوید که محروم کردن دختران (کودکان) از آموزش غیرقابل توجیه است و هیدر بار، معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر خطاب به آقای گوترش گفته است طرح اعمال فشار بیشتر بر طالبان را در دستور کار بگیرند. دبیرکل سازمان ملل متحد روز جمعه، یازدهم سنبله گفته بود که مکاتب دخترانه در افغانستان همچنان بسته است و این می‌تواند به کل کشور آسیب بزند. او این عمل طالبان را غیرقابل توجیه خوانده و خواستار بازگشایی مکاتب به روی دختران شد. روشنبه، دوازدهم سنبله (یک روز پس از آن) هیدر بار، معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر به اظهارات آقای گوترش واکنش نشان داده و گفته است که شورای حقوق بشر سازمان باید در این زمینه پاسخ‌گو باشد و نیز اعمال فشار بیشتر بر طالبان در دستور کار گرفته شود. خانم بار در توییتی گفته است که مسوولیت نظارت بر بانک مرکزی افغانستان نیز باید از سوی سازمان ملل جدی گرفته شود. معاون بخش زنان دیدبان حقوق بشر مشخص نکرده ولی سازمان ملل را به گونه‌ی تلویحی متهم به غفلت در زمینه نظارت بر بانک مرکزی افغانستان کرده است. از ورود طالبان به کابل یک سال ۱۸ روز می‌گذرد و محرومیت دختران از آموزش نیز در موازات همین تحول مرز یک‌سالگی را پشت سر گذاشته است. آگاهان عرصه آموزش و پرورش می‌گویند که یک‌سال محرومیت دانش آموزان دختر، آسیب جدی به آینده‌ی آنان در نخست و در گام بعدی یک نقیصه‌ی جدی در سیستم آموزشی وارد آورده است که جبران به معنای نادیده گرفتن یک سال از زندگی دختران است. , ...ادامه مطلب