صنعت آهنگری که تاریخ بی پیشنیه در افغانستان دارد، در ولایت غور نیز از تاریخ طولانی برخوردار است، که در گذشته آهنگران این ولایت از وضعیت بدی این صنعت شکایت داشتند، اما اکنون آهنگران غوری از رونق کار شان خرسند هستند.
در گوشه ای، از شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور در حال قدم زدن بودم، چشمم به مردی خورد که در حالی آهنگری است.
میراحمد که یک سال پیش از ولایت هرات به غور آمده است، اکنون از کار و بارش خوشبین بوده و می گوید، که توانسته مشکلات زندگی اش را با این کار رفع کند.
او که ۲۰ سال عمرش را در این کار سپری کرده است، از حکومت می خواهد، که جهت تامین امنیت کشور بیشتر تلاش کنند، تا صلح و ثبات دایمی در افغانستان تامین شده و مردم بتوانند، کار و بار شان را بصورت درست انجام بدهند. جاوید، صنف ششم مکتب است، اما مشکلات اقتصادی سبب شده است، که نیمی روز را جهت پیدا کردن، لقمه نان آهنگری کند.
او می گوید، روزانه ۲۰۰ افغانی عاید دارد، که با این مزد اندک زندگی می کنند، جاوید از حکومت و گروه های مخالف مسلح دولت می خواهد، که دست از جنگ و خشونت برداشته و صلح کنند، تا مردم افغانستان از این مشکلات رهایی یافته و در یک فضای آرام زندگی کنند.
از سوی هم باشندگان شهر فیروزکوه که جهت خریداری وسایل مورد نیاز شان به بازار آهنگری شهر فیروزکوه آمده اند، می گویند، می توانند، به آسانی وسایل مورد ضرورت شان را از این بازار بدست بیاورند.
این باشندگان غور از حکومت می خواهند، که تولیدات داخلی را بیشتر کنند، چون به گفته آنان، تولیدات داخلی این ولایت از کیفیت بالایی برخوردار و می تواند، جایگزین محصولات وارداتی شود.
با این همه آهنگران در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور می گویند، که دولت باید جلوی واردات لوازم کم کیفیت خارجی را بگیرند، تا بازار فروش برای صنایع داخلی مساعد شده و آنان بتوانند، تولیدات شان را گسترش دهند.
