اعتماد به نفس کودک چگونه شکل می گیرد و نقش والدین در تقویت آن چیست؟

اعتماد به نفس کودک child-self-confidencکه از حس شایستگی حاصل می شود، یکی از مهم ترین فاکتورها در جهت رشد و بالندگی شخصیت اوست که سلامت روان و شادی را برای کودک به ارمغان آورده و کلید موفقیت در بزرگسالی است. یک کودک دارای اعتماد به نفس، نیاز به درک مثبت و واقع گرایانه از توانمندی ها و دستاوردهای کوچک و بزرگش دارد.کودکی که برای ویژگی ها و توانایی های خودش ارزش قائل باشد، آمادگی مواجهه و مقابله با چالش ها و مسائل مختلف در آینده را دارد و احساس ضعف و شکست نمی کند.

هم چنین در صورتی که احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد، آسان تر با دیگران همراه می شود. پدر و مادر به عنوان اولین افرادی که کودک با آن ها سر و کار دارد، تاثیر بسیار مهمی در شکل گیری اعتماد به نفس او دارند. کلمات دلگرم کننده والدین در زمانی که مستقیما به تلاش ها و توانایی های خاص کودک اشاره می کنند، می تواند بسیار راهگشا باشد. کودک باید باور داشته باشد که می تواند از عهده کارهای بزرگ بر بیاید و شایستگی کافی برای دوست داشته شدن را داراست.

نداشتن ذهنیت مثبت راجع به خود، منجر به بروز اختلالات رفتاری در ارتباط با دیگران، فعالیت های اجتماعی و گروهی، مسائل شغلی، ازدواج و زندگی مشترک و … می شود. ارزش دادن به خود با روش درست و صحیح بدین معنی است که کودک نقاط ضعف و قوت خود را به خوبی می شناسد، به سبب نقاط قوت، احساس خشنودی و رضایت مندی دارد و با مشکلات و  ضعف هایش کنار آمده و در صورت امکان، آن ها را برطرف می کند. در این مقاله به بررسی ویژگی های کودکان دارای اعتماد به نفس و چگونگی تقویت آن خواهیم پرداخت:

ویژگی های کودکان دارای اعتماد به نفس بالا شامل چه مواردی است؟

• کودک برای خود ارزش و احترام قائل است
• با دیگران به خوبی ارتباط برقرار می کند
• به توانایی های خود باور دارد
• انتقادات وارده به خود را بدون احساس خشم و گرفتن حالت تدافعی می پذیرند
• همواره آمادگی پذیرش و رویارویی با تجربه های جدید را دارند
• توانایی تحمل شکست را دارند
• می تواند در ابراز دقیق احساساتش به درستی عمل کند
• می تواند به خوبی نظراتش را در جمع سایر افراد بیان کند
• در موقعیت های اجتماعی، احساس شادمانی و راحتی دارد و با رضایت کامل در این جمع ها حضور پیدا می کند.

فقدان یا کمبود اعتماد به نفس کودک او را با چه مشکلاتی مواجه می سازد؟

• کودک خود را حقیر و بی ارزش تصور می کند
• از انجام کارهای جدید و تجربه های تازه اجتناب می کند
• آرزو دارد که به جای شخص دیگری باشد
• در تصمیم گیری های مختلف، ناتوان است
• به آینده امیدوار نیست
• نسبت به کودکان کم سن تر از خود، زورگویی و خشم دارد
• در برابر هم سالانش احساس ضعف دارد
• تحت سلطه گروه هم سالان خود است
• اطلاعات بسیار کمی درباره خودش به دیگران می دهد
• منزوی و گوشه گیر است از شرکت کردن در گروه ها و جمع های دوستانه پرهیز می کند
• درباره هم سالانش و به ویژه افرادی که نسبت به او برتری دارند، بدگویی می کند
• در هنگام رویارویی با موقعیت های جدید دچار اضطراب می شود
• در محیط های مختلف از جمله مدرسه، بسیار ساکت و کم حرف است
• نیاز به توجه دارد و دوست دارد در دائما در مرکز توجه افراد باشد
• از شکست می هراسد
• در پیدا کردن دوستان جدید و ارتباط با افراد غریبه دچار مشکل می شود
• نیاز شدید به تشویق و جلب رضایت و تایید دیگران دارد

برای تقویت اعتماد به نفس کودک چه اقداماتی می توان انجام داد؟

به کودک خود دائما عشق بورزید:

چنین امری واضح به نظر می رسد اما احتمالا مهم ترین چیزی است که می توانید به کودک خود بدهید. کودک باید احساس کند که پذیرفته شده و شایستگی دوست داشته شدن را دارد.

این احساس در ابتدا با خانواده شروع می شود و در گروه های دیگر مانند گروه دوستان، هم کلاسی ها، تیم های ورزشی و جامعه گسترش می یابد. اگر به اشتباه و در موقعیتی خاص کودک را نادیده گرفتید، او را در آغوش بگیرید و به او اطمینان دهید که هم چنان او را دوست دارید.

کودک خود را تشویق کنید:

در موقعیت هایی که کودک شایسته ستایش است، او را تشویق کنید و به او بازخورد مثبت بدهید. زیرا کودکان به ویژه خردسالان، ارزش دستاوردهای خود را به میزانی که از شما تایید و توجه می گیرند، می سنجند.

پس بهتر است در تعریف و تمجید از کودک، واقع بین باشید و اگر کودک در انجام کاری ناکام ماند و یا در مهارت خاصی استعداد نشان نداد، از تلاش او قدردانی کنید. به فرزند خود این اطمینان را بدهید که قرار نیست در انجام همه کارها و مهارت ها، عالی و درخشان عمل کند و هم چنین به او یاد بدهید که موفقیت در برخی امور، تنها با تلاش و کوشش فراوان میسر است.

به کودک خود کمک کنید تا اهداف واقع بینانه تعیین کند:

برای جلوگیری از ایجاد احساس ناکامی، به فرزند خود کمک کنید تا هدف هایی معقول و نزدیک به واقعیت برای خودش تعیین کند. هم چنین بهتر است برای پیش برد سریع تر، اهداف کوچک و با مراحل کوتاه مدت انتخاب کنید.

انعطاف پذیری را به کودک آموزش دهید:

به کودک خود بیاموزید که هیچ فردی همیشه موفق نبوده است و در اثر شکست ها، ایرادات، انتقادها و نواقص دردهایی به وجود خواهد آمد و مهم است که از این موانع به عنوان تجربه ای برای یادگیری بیشتر استفاده کند و در ناامیدی و ناکامی فرو نرود. به کودک بیاموزید که لازمه موفقیت، تلاش های مکرر حتی بعد از شکست خوردن های اولیه است. هم چنین او باید بتواند به هنگام رویارویی با مشکلات و شکست ها، احساسات خود را ابراز کند چرا که این مشکلات، بخشی از زندگی است و می توان آن ها را به خوبی مدیریت کرد.

استقلال و ماجراجویی را به کودک یاد بدهید:

موقعیت هایی را فراهم کنید تا کودک بتواند کارهایی را به تنهایی انجام دهد و اطمینان حاصل کند که شرایط امن است. به عنوان مثال فضایی ایجاد کنید که در آن کودک به طور مستقل برای انجام یک سری از کارها تلاش کند و تنها از دور و بدون مداخله مستقیم، ناظر عملکرد او باشید. او را به اکتشاف و تجربه موقعیت های جدید ترغیب کنید زیرا انجام این فعالیت ها می تواند افق دید کودک را افزایش دهد و اعتماد به نفس لازم برای مواجهه با تجربیات تازه را به او ببخشد.

کودک را به انجام فعالیت های گروهی تشویق کنید:

فعالیت های گروهی از جمله تیم های ورزشی به کودکان می آموزد که می توانند با انجام تمرینات مستمر، نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کنند، دایره دوستان خود را گسترش دهند، پیشرفت کنند و نهایتا به موفقیت دست یابند.

اجازه بدهید کودک به تنهایی مشکلاتش را شناسایی کند:

بهتر است به هنگام بروز مشکلات، بگذارید کودک به تنهایی مسئولیت شناسایی موانع و یافتن راه حل برای رفع آن ها را بیابد و تنها کمک کننده باشید. به خاطر داشته باشید مداخله بی موقع می تواند اثرات مخرب بسیاری در شکل گیری اعتماد به نفس او داشته باشد.

مرکز  پرستاری سفیر سلامت با داشتن روان شناسان باتجربه و پرستاران  ماهر به شما در تربیت فرزندانی با اعتماد به نفس خدمت رسانی می نماید.

The post اعتماد به نفس کودک چگونه شکل می گیرد و نقش والدین در تقویت آن چیست؟ appeared first on مرکز پرستاری سفیر آرامش.